Raadslid zijn in deze tijd, hoe anders is dat?

Een raadslid vertegenwoordigt de inwoners van de gemeente. Direct contact met de bevolking is voor een raadslid van groot belang. Zij vertellen namelijk wat er speelt. Wat gaat goed, of wat juist niet? Waar is behoefte aan en wie heeft er wellicht extra hulp nodig? Het raadslid kan hierdoor, bij het nemen van besluiten, de belangen van de inwoners goed afwegen.

Maar hoe heb je direct contact met mensen als je ze niet kunt ontmoeten? Hoe kom je toch dichtbij als je anderhalve meter afstand moet houden? Raadslid zijn in Corona-tijd, hoe doe je dat? Jan Schrijver (fractievoorzitter van de PvdA) en Angelique van Wijk (raadslid namens de VVD) geven het antwoord.

Groot gemis
Bang is hij niet geweest en ook van paniek was geen sprake. Wel van groot gemis. “Een raadzaal vol protesterende mensen, dat mis ik”, zegt Jan Schrijver. “Natuurlijk komt dit doorgaans niet iedere raadsvergadering voor, maar de dynamiek van het fysiek bij elkaar komen is er nu niet. Wanneer ik online een betoog houd, dat weet ik niet of het overkomt. Je mist het non-verbale waardoor je niet ziet wat iemand van een standpunt vindt. En dat komt, wat mij betreft, de politiek niet ten goede.”

Om mensen te spreken en te horen wat er in de gemeente speelt gaat Jan normaal gesproken bijvoorbeeld naar de weekmarkt in Schagen, of bezoekt hij andere plekken waar veel inwoners op afkomen. “Veel bijeenkomsten vielen door de Corona-beperkingen weg. Ik ben echter iemand die kijkt naar mogelijkheden in plaats van beperkingen, dus ging ik waar dat kon juist op pad naar de mensen toe. En dan met name naar ondernemers, maar ook in de kerk ben ik veel geweest. Het contact was dan (ondanks de afstand) vaak intenser dan anders. Elk nadeel heeft zijn voordeel, al is het in dit geval klein.”

Gemis aan interactie
Voor Angelique van Wijk heeft Corona weinig invloed gehad als het haar werkzaamheden als raadslid betreft. “Mensen wisten mij te vinden en ik wist hen te vinden. Als je even een wandeling door het dorp of de stad maakt dan spreek je diverse inwoners. En als je gewend bent om veel digitaal te werken, dan weten mensen je ook op die manier te vinden. Op gepaste afstand gingen veel zaken door en heb ik me nauwelijks beperkt gevoeld.”

Corona raakte haar persoonlijk toen ze met artsen en verpleegkundigen sprak, leeftijdsgenoten zag worstelen met de gevolgen van het virus, ouderen én jongeren in een sociaal isolement terecht zag komen en mensen die ze kende aan het virus overleden. "Als raadslid miste ik de interactie met de andere raadsleden. Maar ondanks alles zag ik ook dat veel mensen zich vlot aanpasten aan de anderhalve-meter regel en het werken op afstand. Zeer efficiënt, want zonder reistijd werd het soms mogelijk om drie vergaderingen achter elkaar te plannen.”